- Katılım
- 11 Mar 2024
- Mesajlar
- 2
- Tepkime puanı
- 3
Bazen, ne ara buralara geldiğimi aklım almıyor. İyi anlamda değil.
Hani bazı çocuklar vardır ya; büyüyünce iyi yerlere gelecek, dersin. Ben o çocuktum. Herkesin çok büyük beklentileri vardı benden. Çok çalışkandım, çok disiplinliydim. Hep söz dinlerdim, doğru olanı yapardım. Kendi kendime yeterdim, kimsenin başını ağrıtmazdım. Büyük hayallerim vardı, yaşıma göre hep olgundum. O yüzden diyorum işte, buralara ne ara, nasıl geldim; aklım almıyor.
O çocuk büyüdü. O büyük beklentilerin hiçbirini gerçeğe dönüştüremedi.
Gitgide tembelleşti, miskinleşti.
Kendi tahlillerine güvenemez oldu.
Yanında bir ses, bir nefes olmadan bir gün geçiremez oldu. Önüne gelene dert yanmaya başladı.
Hayalleri, hafta sonunu yatağında geçirmeyi düşlemekten ileri gitmiyor artık. Çocuklaştı.
Canımı en çok sıkan, hayatımın anlamsızlığı mı yoksa hayatımdaki herkesi-en çok da kendimi-hayal kırıklığına uğratmış olmam mı, karar veremiyorum. Bazen, ne ara buralara geldim, diye düşünürken buluyorum kendimi. Aklım almıyor...
Hani bazı çocuklar vardır ya; büyüyünce iyi yerlere gelecek, dersin. Ben o çocuktum. Herkesin çok büyük beklentileri vardı benden. Çok çalışkandım, çok disiplinliydim. Hep söz dinlerdim, doğru olanı yapardım. Kendi kendime yeterdim, kimsenin başını ağrıtmazdım. Büyük hayallerim vardı, yaşıma göre hep olgundum. O yüzden diyorum işte, buralara ne ara, nasıl geldim; aklım almıyor.
O çocuk büyüdü. O büyük beklentilerin hiçbirini gerçeğe dönüştüremedi.
Gitgide tembelleşti, miskinleşti.
Kendi tahlillerine güvenemez oldu.
Yanında bir ses, bir nefes olmadan bir gün geçiremez oldu. Önüne gelene dert yanmaya başladı.
Hayalleri, hafta sonunu yatağında geçirmeyi düşlemekten ileri gitmiyor artık. Çocuklaştı.
Canımı en çok sıkan, hayatımın anlamsızlığı mı yoksa hayatımdaki herkesi-en çok da kendimi-hayal kırıklığına uğratmış olmam mı, karar veremiyorum. Bazen, ne ara buralara geldim, diye düşünürken buluyorum kendimi. Aklım almıyor...