Açık konuşayım, bazen sinir harbi, bazen de kahkaha tufanı. Ama net konuşayım: seviyorsan, o zahmet de zevke dönüşüyor. Sabah foruma giriyorsun, ilk iş bildirimlere göz atıyorsun. Biri "Windows nasıl kurulur?" diye 5 yere aynı konuyu atmış. Bir diğeri konuyu anakart diye açmış, içinde ekran kartı sorusu var. Süpür, temizle, taşı, birleştir... Temizlikçi gibiyiz ama gönüllü temizlikçi. Sonra bir bakıyorsun, iki üye birbirine girmiş. Sen ne anlarsın be! Sen daha bilgisayar açmayı bilmiyorsun. Hop, hemen yetiş, tartışmayı ayır, uyar, gerekirse kes biletini. Ama sonra bir teşekkür geliyor: "Sağ ol hoca, konu kilitlenmeden çözüm bulduk," diyor biri. İşte o an diyorsun ki, tamam ya, bu işin bir anlamı var. Yani anlayacağın hoca, bu işin zorluğu da var. Ama hele ki seviyorsan, paylaşmayı, düzeni, yardım etmeyi seviyorsan… Zevki bambaşka. Son söz: Mod olmak, klavye başında geçen bir temizlik görevi değil sadece. Forumun nabzını tutmak, ortamı diri tutmak, gerektiğinde destek olmak. Bazen sabır taşı, bazen de ortamın en keyifli yeri.
Selametle.
Selametle.
