Hafızanın İki Uçlu Kılıcı: Unutkanlığı Kucaklamak

[uludagesmaa]

Unutuyorum bazı anıları zamanla.kafamın içine içine kazımak istediklerim var.bazı insanları hafızama,kalbime.hep orda kalsalar ya, tanıdıkça bazılarını acı geliyor hüzün geliyor.nefret ...unutuyorum eski beni,neydim ne oldum?.önceden bir elin parmağını geçmezdi yanımdakiler kim kimdi bilirdim.şimdi değil artık eskisi gibi.bir sigarayla mutlu oluyordum o zamanlar,bir arkadaşla ve bir müzikle.o başıboş sokaklarda unutulup gitme isteğiyleyim unutup gidin beni..unutuyorum bazı adamları en başta toprağın altında kalanı,kendime kızıyorum kendime kızıyorum kendime kızıyorum.geçirdiğim onca anıyı iyisi kötüsü, kötüsü benle pek yok.evin önemli kişisiyle var bu yüzden de ona kızıyorum.ne fayda edecekse!.unutuyorum bazı şarkıları ve rapleri önceden şarkıdan önce gelirdi.şimdi kimsenin keşfetmediği şarkıları keşfediyorum el değmemiş, göz değmemiş.sonra...onları da unutuyorum.hangisi doğru yol inan bilmiyorum,kendimi hiç...bazen rüzgar bazen kuş oluyorum, ağaç mesela.ama en çok rüzgar olmak istiyorum savrulurken ordan oraya sana uğramak için.çiçekleri daha çok içime çekmek için,sokakda ki insanları dondurmak istemiyorum.sanırım düşünmeliyim evet evet! soğuğu çok seviyorum sanırım ondandır.unutuyorum ya unutuyorum.dedem derdi unutmak kötü bir hastalık diye.en karanlık gecelerin dibindeki zifiri aydınlık
sandığın her olgunun olagelmiş var olduğunu hissettiğin her ruhun.derinlerdir belki de korkun,cesaretsizliğin.çarpık kentlerden oluşan ruhun çarpık duyguların unutmaya yüz tutmuş her hücren deden olmuş vuruyor sillesini.istemedikçe benzeşmelerin alıyor zuhûr eden çehreni.geçtin kelimelerin manalarını ve birkaç kelimenin etkisini farklıdır her kalbi cenin de ve farklıdır her kelime yerli yerinde.hepsi bir vakit kaybetmeden,bir an.giderlerse o zaman gelmiştir vakit.