VAKİT

[uludagesmaa]

kan revan ak düşmüş saçları, mecali yok akşamdan.katran içmiş yalnızlığın şimdi zehir zemberek saçıyor olur olmadık yerde,onlara.yakarışlar dahil midir tövbeye? kasıp kavuran vardır elbet yüreğini, vardır elbet sükunet bahşeden.ancak bu zat kayıp,müsait her şeye ve müsait gitmeye.bardağı taşıran son damla değildi bu kırıktı en dibinden.sarmalarsan kör edersen her şeye,görmemek için dualar edersin.ant ictim ant içtim bu kısır döngü kırılsın diye.varsa mecali cümlelerinin hazırım,șiddetine.ve can verirdi en son nefesini bir gece ya da sabah veyahut bilmem hangi saatin hangi dakikasında,belki de kalbimdeki hüzne tesirdir.artık yoksan bir cani olmaktan başka seçeneğim yoktur.artık yoksan bıçaklarım kelimelerle kalmayacaktır ve artık yoksan bu gecenin sabahına varır mıyım bilmem.biter ya olur da cümlelerin ansızın huzur kaplarsa yüreğini ordayımdır.katılaşmış yüreğim kanıyor şimdi amacı belirsiz yönünü şaşırmış.olur olmadık yerler ağır şimdi,hatta bir kediden bile.varlıkların yeter mi cümle aleme,kandırma.ayakların nereye giderse
oradayım,bulamazssan bulurum en karanlık dehlizlerde bile.bu buhranın adı var mıdır alıp götürmesi neden seni öyle uzaklara,yoksa sahiden alışkanlık böyle bir sey mi.tanıyamıyorum.sorularım kesmesin nefesini ben her an kesilirken simdiden sonradan yarından,bir de sen.en can alicı noktaları da geçtim ben,kalabalık sokakları hizlica denk gelmemek için var olduğumu
hissettirmemek.
alır mı tüm varlıkların.tüm o varlıklı acılarımızı?